Widzenie ma podstawowe znaczenie w większości dyscyplin sportowych, a prawidłowa praca oczu jest warunkiem sukcesów zawodników. Trening umożliwia podniesienie sprawności osób uprawiających sport za pomocą indywidualnie dobieranego programu ćwiczeń, opartego na szczegółowej diagnozie umiejętności wzrokowych. W sporcie można pracować nad kilkudziesięcioma umiejętnościami składającymi się na optymalne widzenie, jednak u konkretnego zawodnika usprawnia się tylko kilka najsłabiej rozwiniętych.

Ograniczenia w umiejętnościach wzrokowych są dla wielu sportowców zasadniczą przeszkodą w osiągnięciu lepszych wyników. Trening Wzroku® w sporcie pozwala przezwyciężyć te bariery tak, by zawodnik mógł wykorzystywać cały swój potencjał w zakresie percepcji wzrokowej.

Osobie uprawiającej sport hobbystycznie, dla własnej przyjemności, odblokowanie zakłóconych umiejętności wzrokowych może pomóc radykalnie poprawić wyniki. Inaczej jest w przypadku sportu wyczynowego. Usprawnienie percepcji wzrokowej najlepszych sportowców może być tym czynnikiem, który zapewni im przewagę nad innymi zawodnikami. W sporcie niewiele pracuje się ze wzrokiem, więc jest to czynnik, który może dać przewagę, ponieważ inni zawodnicy tej umiejętności najprawdopodobniej nie mają optymalnie wytrenowanej.

Odpowiednio dobrane ćwiczenia i techniki relaksacyjne są w stanie powstrzymać pogłębianie krótkowzroczności. Ta wada wzroku jest dla wielu osób krytycznym czynnikiem uniemożliwiającym uprawianie sportu. Już przy minus 4 dioptriach u niektórych osób pojawia się wskazanie do zaprzestania uprawiania wyczynowego sportu. Ocenić to może tylko okulista. Dla wielu osób, szczególnie dzieci i młodzieży, jest to bardzo poważny problem, bo w tym wieku wada wzroku zazwyczaj się pogłębia. Dla młodego człowieka zalecenie wycofania się ze sportu, który uprawia od kilku lat, bywa tragedią.

Pierwsze tego typu warsztaty prowadziliśmy już na początku lat 90. Na polskim rynku szkolenie to stanowi unikalną ofertę.

Umiejętności wzrokowe, z którymi najczęściej pracuje się w sporcie, to:

• ocena odległości
• widzenie peryferyjne, wrażliwość na informacje widziane kątem oka
• zapobieganie pogłębianiu się krótkowzroczności
• spostrzeganie wielu elementów jednocześnie (np. położenia innych zawodników, siatki, piłki)
• szybkość reakcji
• ocena prędkości obiektów, ich toru poruszania się, kształtu
• odróżnianie istotnych od nieistotnych informacji wzrokowych, ignorowanie informacji nieistotnych
• sprawność widzenia przy różnych pozycjach ciała, w ruchu
• odruch obronny oczu (optymalizacja równowagi ochrony oczu i patrzenia w sytuacjach, kiedy np. do głowy zbliża się zagrażający obiekt)
• widzenie w stresie, w stanie mobilizacji
• motoryka oczu (usprawnianie poruszania się oczu w zależności od wymagań danej dyscypliny)
• koordynacje: wzrokowo-ruchowa, wzrokowo-słuchowa, wzroku i mechanizmów utrzymania równowagi, wzroku i poczucia ciała, wzroku i używania prawej i lewej strony ciała i inne.

Kilka pierwszych godzin poświęconych jest na szczegółową diagnozę pracy wzroku. Ważne są tutaj spostrzeżenia zawodnika i jego trenerów; wykonuje się także specjalistyczne testy. Trener widzenia może przeanalizować nagrania i uczestniczyć w treningach, po czym opracowuje się program rozwoju wzroku. Zawodnik otrzymuje zestaw technik i ćwiczeń, które będzie wykonywać tak długo, jak to będzie konieczne. Czasem dostaje kolejne, trudniejsze ćwiczenia już po kilku tygodniach, ale też niektóre techniki będzie stosować przez wiele miesięcy. Spotkania z trenerem widzenia są zatem rzadsze. Zazwyczaj „ustawienie” wzroku wymaga 2-5 spotkań diagnostycznych i 3-6 terapeutycznych. Niektórzy zawodnicy korzystają z ćwiczeń wzroku dla sportowców w ramach programu iSeeFix.

W większości ćwiczenia wzroku, które są zalecane zawodnikom, nie wymagają poświęcania im dłuższego czasu. Wykonuje się je w dużej części poza treningami, w wolnych chwilach: jadąc komunikacją miejską, jedząc, rozmawiając przez telefon. Może być też tak, że zawodnik ma zlecane specyficzne ćwiczenia, które musi wykonywać z trenerem i podczas treningów.

Zazwyczaj praca zawodnika ze wzrokiem kończy się po kilku miesiącach. Jej efekty utrzymują się do końca kariery, zawodnik uzyskuje wyższy poziom zintegrowania funkcji wzrokowych i z powodzeniem wykorzystuje to w sporcie.